Покриј ме

Во сонот

Утеха наоѓа мојата напрегната мисла

Јавач е на сонцето

Кое го нема

Со очи го силувам небесното синило

Кога го има

И помислувам на времиња

Кога бев

Таму и тогаш мижев пред денот

Кој сепак ме голтна

А јас кикотејќи се, лизгав по него

Чуствував до коскена срж

Се ежев до последниот милиметар на најмалото нокте

И знаев дека

Ме има

Не си оди

Не ме допирај

Не ме сакај

Само викни ме

И додека тонам во сонот

А телото се крие во толпата воздишки на ноќта

И создава симбиоза со твоите телесни виулици

Само покриј ме

Не дозволувај да настинам

Додека те има.